Upeo Wa Macho
zo ver het oog kan zien
Collages met landschapsfantasieën en hybride personages (inspiratie: Dieric Bouts) met actualisering en eigen maken van geschilderde onderwerpen in de oude conterfeitsels.
Hoe ziet de horizon eruit zonder een dak boven het hoofd?
Upeo wa macho: de horizon is het einde van wat zichtbaar is voor het oog.
Licht de einder op of trek de mist weg in de verte wanneer er vriendschap en zorg is?
Trekt het hemeldek open in het hoofd denkend aan de toekomst op aarde?
Dak- en thuisloze mensen samen met passanten en sympathisanten ontwierpen gedichtenspinsels en schilderijbanieren met landschapsfantasieën en hybride personages. Het rad (een fietswiel) - van Fortuna – is de basisvorm. De achtergrond zijn frottagetekeningen van schors en bladeren in het park en van architectuuronderdelen van de kiosk. Verhalen met reflecties over het actuele leven nu, doemden op uit de gesprokkelde beelden van oude en nieuwe imagerie.
Pinocchio huppelt op het rad van Fortuna, een kind in pausenpurperen reuzenlaarzen keert terug naar de vuilnisbelt, zijn thuis, en toch: l’ imagination au pouvoir?
De vlaggen zijn gratis te bezichtigen in de tuin van M Leuven.
- Vorige
- Volgende