(3) Villa aan de Aa / Joris Helleputte
Jamini Roy
De Indiër Jamini Roy was een tijd- en geestesgenoot van Mahatma Gandhi. Als jonge kunstenaar uit een Brits gekoloniseerd land brak hij met zijn Westerse opleiding en zocht hij inspiratie in traditionele Indische hindoekunst, bekend om haar figuratieve elementen, kleuren en strakke lijnen. Voor dit Laatste Avondmaal koos hij ervoor, als niet-christen, om een zeer sober en indringend tafereel te creëren, waarbij alle personages de toeschouwer rechtstreeks aanstaren. Het symbolische aspect is hierbij zeer prominent aanwezig.
Ophélie Marteau, Blum en Jeanne Roberti
Villa aan de Aa wordt vanavond ingepalmd door 3 jonge artiesten, die aan de start van hun muzikaal parcours worden geconfronteerd met net dezelfde esthetische levensvragen als de jonge Jamini Roy honderd jaar geleden. Wie ben ik? Wie volg ik? Wat is mijn eigen verhaal? Roy koos uiteindelijk voor een radicaal andere weg dan zijn voorgangers. Aan het publiek om te ontdekken hoe de huidige generatie hiermee zal omgaan.
De achttienjarige Ophélie zingt de hemel naar de Villa. Met een mix van verschillende genres is ze volop op zoek naar een eigen geluid.
De negentienjarige Blum speelt zelfgeschreven nummers in het Nederlands en Engels. Elk nummer is een dromerige uitdrukking van haar emoties en ervaringen. Kom luisteren en laat je betoveren.
De achttienjarige Jeanne neemt je met een mix van zelfgeschreven nummers en covers mee op een unieke tocht. Met haar zachte popvibes vertelt ze een hartverwarmend verhaal.
De expo “Silver Linings” in het kader van FRINGE is ook in de Villa te bewonderen.
DROM feat. SPAAK
Percussiegroep DROM - het vlaggenschip van De BATTERIJ - staat bekend als een onontkoombare, dertigkoppige, groovende wervelwind. DROM bouwt een fysieke geluidsmuur, laat drums bulderen of fluisteren en raakt hiermee lijf, hart en leden.
SPAAK is een duo bestaande uit Katrien Bos en Jo Zanders. Ze werken uitsluitend rond improvisatie op zelfgebouwde instrumenten en klankobjecten, en brengen dit het liefst in de publieke ruimte. De groove is echter nooit ver weg. Voor deze klankroute brengen we de twee projecten samen. Trage ritmische patronen worden herhaald en door elkaar geweven en vormen zodoende een tapijt waarover Katriens blikviool alle ruimte heeft. Ook Jamini Roy maakte in zijn versie gebruik van dergelijke herhaalde patronen. Alle apostelen zijn quasi identiek en stralen een enorme rust uit, die gedachten doet vertragen.