(1) Romaanse Poort
Dieric Bouts
Dieric Bouts zal altijd in één adem genoemd worden met zijn meer becommentarieerde werk, het altaarstuk van het Laatste Avondmaal. Na meer dan 500 jaar is dit werk nog steeds te bewonderen op zijn initieel bedoelde locatie: de Sint-Pieterskerk te Leuven. Het schilderij wordt beschouwd als een referentiewerk inzake enkele innovatieve schildertechnieken waaronder het lijnperspectief.
Met dit werk als uitgangspunt werd, ter gelegenheid van deze klankroute, een bonte collectie van twaalf schilderijen samengesteld, allemaal gewijd aan het uitbeelden van het Laatste Avondmaal. Het is frappant hoe kunstenaars door de eeuwen heen, net zoals Bouts, hun eigen esthetiek en tijdgeest hebben weten te verwerken in hun schilderijen. Hoe deze kunstenaars, om het met de woorden van het stadsfestival te zeggen, hun eigen horizon hebben verruimd.
Sinserio
Sinserio zingt sinds 1992, eerst als gemengd en sinds enkele jaren als vrouwenkoor. Het repertoire overspant middeleeuwse tot eigentijdse muziek in verschillende genres. Zangplezier staat voorop in dit amateurkoor, dat een vijftiental zangers telt en onder leiding staat van Patricia PE Janssen. Bouts was een vernieuwer. Sinserio verkent de vernieuwingen in de muzieknotatie van de 9de tot en met de 13de eeuw. Eerst werd de toonhoogte specifieker genoteerd. Vervolgens kwamen er pogingen om ritmes neer te pennen, wat evolueerde tot een voorloper van het huidige notenschrift. Daarnaast laten we het Laatste Avondmaal weerklinken met een tafelgebed en muziek doordrongen van verraad
A Chantar
Het jongvolwassen koor A Chantar uit Leuven heeft als doel vertrouwde en meer exotische wegen in het weidse koorlandschap te exploreren, of het nu gaat over motetten uit de renaissance, romantische liederen, volksliederen of hedendaagse koorwerken.
A Chantar brengt voor deze gelegenheid enkele psalmen en responsoria die gezongen werden in de goede week, gedurende dewelke zich ook het verhaal van het Laatste Avondmaal zich afspeelt. Het is de voorbode van de kruisiging van Jezus, en roept een spectrum aan gevoelens op: droefenis voor hetgeen staat te gebeuren, het verlangen om het zware lot te ontvluchten, de schreeuw om hulp en om verlossing van ellende en angsten. We brengen werken van Marc-Antoine Charpentier die net zoals Dieric Bouts een vernieuwer was. Hij ontwikkelde een nieuwe muzikale taal die doordrongen is van een tonale harmonie en tegelijk ook kleurrijk is door middel van het gebruik van chromatiek en dissonanten. Daarnaast verkennen we ook radicaal nieuwe horizonten en plaatsen we de versies van Charpentier tegenover dezelfde teksten in toonzettingen door hedendaagse componisten.
Fanne Van Der Auwera
Geïnspireerd door de schilderijen van Bouts en het Missa Prolationum van Johannes Ockeghem wordt een elektronische klank en beeldende kruisbestuiving gemaakt. Een interpretatie van een mystieke analoge wereld door de digitale wereld van laptop en AI.
Trompetensemble SLAC/Conservatorium
De trompetklas in het Conservatorium van Leuven is een van de grootste van Vlaanderen. Vooral de laatste tien à vijftien jaar is deze klas enorm gegroeid. Hieruit ontstond een ensemble van tussen de twintig en dertig trompetten onder leiding van Frankie De Kuyffer, tevens leraar “klein koper” in het Conservatorium. Dit ensemble verzorgt jaarlijks een viertal optredens. Soms in de school, maar ook daarbuiten. Naast originele muziek staan er bewerkingen van klassieke composities op het programma, maar ook arrangementen van film- en popmuziek, meestal speciaal bewerkt voor dit grote ensemble.
Zoveel trompetten bij elkaar is erg uniek. De homogene klankproductie van dit ensemble alludeert naar een vorm van perfectie die men ook aantreft in het zuivere lijnenspel bij schilderijen van Dieric Bouts.
De Joorzangers Leuven
Het Leuvense dialect is van groot historisch belang. Leuven was een van de belangrijkste cultuurcentra van het middeleeuwse Brabant en heeft klaarblijkelijk tot in de wijde omtrek elementen van zijn taal geëxporteerd.
De Joorzangers, bestaande uit leden van de ‘Vriendenkringen Mannen van het Jaar’, proberen dit dialect in stand te houden door al hun liedjes in het Leuvens dialect te brengen. Het was wijlen André Van de Putte, bekend als Mr. André van ROBTV, die aan de basis lag van het ontstaan van de Joorzangers. Hun repertoire is al meer dan honderd liedjes rijk en groeit nog elk jaar. Zij treden regelmatig op in woonzorgcentra en rust- en verzorgingstehuizen waar hun Leuvense klanken zeer geapprecieerd en meegezongen worden door de senioren. Ook op de Meyboomplanting, de Fonskesmarkt, de Abrahamdag en de Festivaldag brengen ze hun liedjes. Zij verzorgen de zang tijdens de ‘Missa Lovaniensis’ in de Sint-Pieterskerk te Leuven, die dit jaar al aan haar zestiende editie toe was. Tevens brengen ze er dit jaar, voor de tiende maal, hun ‘Kèskonsêr’ op 22 december.
Pianoklas SLAC/Conservatorium (Manuele en Ann)
Bouts wordt beschouwd als een historisch icoon uit het Leuvense culturele veld. Hetzelfde kan beweerd worden over het Leuvense Stedelijk Conservatorium. Dit instituut werd opgericht in 1809 en is nog steeds de absolute referentie voor het muziekonderwijs in de regio. Het hoofdgebouw is bovendien gelegen aan de - hoe kon het ook anders - Dirk Boutslaan.
Op een prachtig gedecoreerde piano kan u meegenieten van een dertigtal jonge en oudere piano leerlingen, die beurtelings het beste van zichzelf zullen geven. De leerlingen zijn afkomstig uit de pianoklassen van docenten Manuela Wolfs en Ann Sluys.